Met 3 miljoen inwoners is Medellín de 2de grootste stad van Colombia. Medellín is bekend als het "World Trade Centre" van de cocaïne. Pablo Escobar, de leider van het gewelddadige "Cartel de Medellín" is intussen vele jaren dood en zijn kartel is gedecimeerd. Jammer genoeg wordt Pablo Escobar door velen nog steeds als een held aanschouwd. Het toerisme pikt ook een graantje mee. Zijn familie heeft zijn huis tot een museum omgetoverd en er worden stadswandeltochten over zijn leven georganiseerd. De eerste dag in Medellín, na 13 uur op de nachtbus vanuit Cartagena, hebben wij nog energie om het stadscentrum te verkennen. Er zijn heel wat winkelwandelstraten en wij flaneren langs kathedraal, kerk en basiliek. Onderweg is er veel volk en evenals veel politie... Op straat is er zichtbare armoede: bedelaars, daklozen, drugsverslaafden, prostituees en travestieten die hun diensten aanbieden, ... Eén van de grotere supermarkten is “Exito”. Het lijkt op een Maxi GB, waar je voor van alles terecht kan. Van tandpasta tot autobanden en van brood tot televisietoestellen. Het lijkt alsof we in een Belgische supermarkt wandelen. Bij het betalen met de VISA-kaart vragen ze mijn paspoort. Deze keer zijn ze niet tevreden met een kopie, maar na 5 minuten aandringen, draaien ze toch bij … 😊 Mijn sandaal is stuk. Bij een lokale schoenenmaker herstellen (lijmen) ze de sandaal voor 3.000 COP (minder dan 1 euro). Parque Bolivar De kathedraal kijkt over het park uit. Deze zou wel eens het grootste Zuid-Amerikaanse, bakstenen, religieus gebouw kunnen zijn. Indrukwekkend! Prachtig vanbinnen en vanbuiten. De openstaande poort van de kathedraal geeft uit op het "Parque de Bolivar". In het park staat het standbeeld van generaal Simon Bolivar, die Colombia van het Spaanse juk bevrijdde. Het plein leeft, maar niet in de positieve zin. Er zit en slentert heel wat volk rond. Op bankjes delen ongewassen mannen in lompen hun sterke drank. Verkopers brengen snoepjes, sigaretten en gebakjes aan de man. Er is veel politie, die in groepjes van 2 of 3 een oogje in het zeil houdt. Op een plein bij het metrostation “Parque Berrio” geeft een theatergezelschap een voorstelling over “goede modaliteiten”... Plaza Botero Pal in het centrum komen wij op de "Plaza Botero" bij de bijzondere standbeelden van de Colombiaanse kunstenaar "Fernando Botero". Zijn stijl wordt gekenmerkt doordat bepaalde (lichaams)onderdelen "gezwollen" zijn.. Wij nemen er talloze foto´s … Is Medellín gevaarlijk? Wat zijn de gevaren van Medellín? Beroofd worden of een motorongeluk? Feit is dat wij 3 dagen op een rij getuige waren van drie motorongelukken. Twee keer werden slachtoffers met de ziekenwagen weggevoerd. De motorfietsen zijn in overtal in de stad aanwezig en wringen zich roekeloos aan hoge snelheid tussen de wagens. Gelukkig draagt 99% van de berijders een helm. Anderzijds lijkt het risico om beroofd te worden reëel aanwezig. Er sluipt heel wat armoede door de straten. Daklozen, bedelaars en drugsverslaafden verzamelen in pleintjes, parken, onder bruggen,... Veelal met niet meer dan lompen aan hun lijf. Prostituees hebben hun vaste plekken op straathoeken. De politie is talrijk aanwezig. Wij zagen ze meerdere keren jongeren fouilleren. Patrouillerend per 2 of 3, maar eens uit de toeristische buurt verdwijnen zij uit het straatbeeld... Als de avond valt, keren wij snel wandelend huiswaarts of nemen een taxi.. want echt veilig voelt het niet .. Transport in Medellin Op enkele minuten van het hostel is het metrostation “Prado”. Je krijgt er een kaart, waarop je “krediet” plaatst. Een metrorit kost er 2.200 COP/rit/p.p. Soms nemen wij een taxi voor ongeveer dezelfde prijs (4 x 2.200 COP), maar veelal merken wij dat de taxi vastzit in het verkeer en de metro veel sneller is. De metro stopt ook aan het busstation “Norte” (metrostation Caribe), vanwaar er busverbindingen zijn met onder andere Cartagena, Santa Fe de Antioquia, Guatapé, … Medellín telt 2 grote busstations. Eentje in het zuiden en een ander in het noorden. De 2 stations verbinden Medellín respectievelijk met het zuiden en het noorden van het land. Jardin Botanico De botanische tuin is een prachtige groene long in de miljoenenstad Medellín. De ingang is gratis en wij krijgen er een overdosis aan fauna en flora. Niet alleen bekoren de tientallen felgekleurde vlinders in de openlucht vlindertuin ons, maar ook een landschildpad, waterschildpadden, enkele leguanen, witte reigers, de eenden en diverse rood- en geel gekleurde vogels maken ons blij. Goedverzorgde wandelpaden kronkelen langs palmbomen, een woestijntuin met cactussen, ananasplanten, een kruidentuin om te ruiken en voelen en zelfs een medicijnentuin. De orchideeëntuin heeft een speciaal architectonisch ontwerp, ontworpen door een vriend van “Tio José”. Ingang botanische tuin: gratis Heenreis: er naar toe gewandeld, maar onderweg zagen wij veel armoede: daklozen, drugsverslaafden, kinderen met littekens, meisje dat op straat slaapt, … Dat voelde niet veilig aan, en wij zijn terug gekeerd met de metro. Metro: 2.200 COP/p.p./rit (2 stations afstand) Straatgraffiti Vlakbij de botanische tuin botsen wij op prachtige straatgraffiti. Nadat een politieman een 16-jarige graffitikunstenaar tijdens zijn werk doodschoot, worden nu projecten opgezet om deze jongeren aan te moedigen hun talenten te tonen. Parque Arvi Met de "Metrokabel" trekken wij naar het "Parque Arvi", een natuurpark op een hoogte van 2.600 meter. De metro brengt ons eerst tot aan de start van de "Metrokabel". Die "Metrokabel" brengt ons naar de wijk van "Santo Domingo" op 1 van de bergflanken van Medellín Het is een kabelbaansysteem voor massatransport dat dagelijks duizenden personen vervoert. Het hooggelegen bergdorp kwam zo in directe verbinding te staan met de grootstad "Medellín". Met hetzelfde ticket van de Metro kan rechtstreeks naar de kabelbaan tot “Santo Domingo” worden overgestapt. Vanuit de kabellift hebben wij een spectaculair uitzicht over Medellín, de omringende wijken en bergen. Wij zweven over sloppenwijken met voetballende kinderen. De illegale krotten zijn tegen de berghellingen aangedrukt. Het zijn arme buurten met kleine huisjes (krotjes) op steile bergflanken. De wijken zijn echte "villas" (gevaarlijke arme wijken) met kleine, willekeurige, steile paden of straatjes, te smal om een auto door te kunnen laten. Tien jaar geleden was “Santo Domingo” ons eindstation en bezochten wij deze wijk. Nu trekken wij verder naar “Parque Arvi”. Vanuit vogelperspectief genieten wij van een uniek zicht over de kruinen van de dennenbomen. In het “Parque Arvi” maken wij een mooie groene wandeling tot aan een idyllisch bergriviertje... Het is een plek waar vele jongeren gratis kamperen. Ingang: gratis (je kan wel betalende wandelingen met een gids doen) Metro: 2.200 COP/rit/p.p. Metrokabel: 5.500 COP/rit/p.p. WC: 1.000 COP/p.p. Parque Explora Op twee metrostations van ons hotel is een fascinerend en immens, interactief, technisch-wetenschappelijk park "Parque Explora". Tegen sluitingstijd moesten zij ons er buitengooien, want Santiago en Belén waren niet te stoppen met experimenteren.. Om te beginnen werd het begrip "pixels" verklaard door je lichaam tegen een muur van "nagels" (pixels) te drukken. Elke nagel is dan een pixel... Als je van vissen houdt, moet je zeker naar deze plek komen... en ook voor slangen, (gif)kikkers, salamanders, wandelende takken en zelfs kakkerlakken ben je hier op de juiste plaats... 🙂 Ook kwamen wij even terecht in Jurassic Park... Verder belanden wij in werelden van tijd, illusies, planetenstelsels, evenwicht, film, geluid, ... Het lijkt ook of de kinderen hier aan de toverdrank uit Alice in Wonderland zaten... Parque Explora: 25.500 COP/volwassene en 23.500 COP/kind Metro: 2.200 COP/p.p./rit (2 stations, vlakbij botanische tuin) Hotel 61Prado In Medellín verblijven wij in deze leuke plek "hotel 61prado". Het maakt dat wij ons verblijf in Medellín verlengen. Wij hebben een heel ruime kamer en dat doet deugd. Zelfs de badkamer is groter dan deze thuis in België... Om het hotel te betreden, worden wij eerst met de camera gecontroleerd en dan via een elektrisch te openen deur binnen gelaten. Dan komen wij in een afgesloten trapruimte. Nadien wordt ook nog een tweede deur elektrisch geopend om ons binnen te laten. Er worden dus heel wat veiligheidsmaatregelen genomen. Vanaf het dakterras van ons hotel is er een mooi uitzicht over Medellín. Er is echter geen schaduw, waardoor het er overdag heel warm is. Wij zien er de mooie, gele kerktorens van een kerk. Toen wij deze bezochten was er een misviering aan de gang. De vieringen hier in Colombia trekken nog steeds veel gelovigen. Wij vonden het de moeite om een kijkje te nemen. In het hotel is ook een restaurant, waar wij een paar keer eten. Het is niet heel goedkoop, maar het zijn voor ons budget nog steeds redelijke prijzen. Hotel 61prado: 90.000 COP/nacht (zeer ruime kamer uit 2 delen, ruime badkamer, ventilators, geen ontbijt, driedubbel bed en 2 x 1,5 bed, dakterras met mooi uitzicht maar geen schaduw, keuken en frigo gemeenschappelijk) Van Cartagena naar Medellín
De laatste uren naar Medellín kronkelt de weg heen en weer langsheen kleine dorpjes. De zon komt op achter de groene, mistige bergen. Boeren met cowboy hoed stappen naar hun land. De nachtbus stopt nog voor ontbijt in een wegrestaurant. Santiago en Belén kozen voor lekker maar taai rekkervlees op een stokje... Samen met patatjes in de schil. Taxi “Terminal Norte”-Hotel 61prado: 8.000 COP
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. Archieven
Maart 2018
Categorieën |