Gletsjer Pasto Ruri - 5.200 m Vandaag plannen wij een daguitstap naar de Pre-Inca ruïnes van Chavin. Het reisagentschap vertelt echter dat door hevige regenval een steenlawine de weg blokkeert. Als alternatief kiezen wij dan voor een bezoek aan de gletsjer Pasto Ruri. Wij hebben er geen spijt van, want het wordt één van de mooiste excursies van deze reis. Om kwart voor negen zijn wij al aan het reisagentschap, maar door de veranderde plannen, vertrekken wij uiteindelijk een uur later naar de mirador van Pasto Ruri. Voor het vertrek kopen wij nog snel handschoenen, mutsen, coca-blaadjes en coca-snoepjes om ons tegen de koude en de hoogte te beschermen. Na een half uurtje stoppen wij al aan een wegrestaurant, waar wij reeds de lunch voor de terugweg bestellen en betalen. De gids raadt ten stelligste af om reeds te lunchen en vraagt om wel een “coca-thee” te drinken; Dit zou helpen tegen de hoogteziekte. Ondertussen merken wij wel dat de gids en de chauffeur de tijd nemen om zelf een lunch te nuttigen … Aan de ingang van het Nationaal Park hebben wij dit keer minder geluk. Mijn lerarenkaart wordt niet aanvaard en wij betalen de volle pot voor de “vreemdelingen”. In het nationaal park zijn een paar stopplaatsen. Een meer dat binnen een paar jaar zou verdwijnen, een “wensenmeer” en de indrukwekkende planten “Puna Raymondi”, genoemd naar de gelijknamige Italiaanse ontdekker. Deze schitterende planten groeien enkel in Peru en dit op een hoogte tussen 3.800 en 4.200 meter.
Een lokaal Peruaans meisje staart er met een schattig lammetje in de armen. Voor een “vrijwillige fooi” nemen wij wat foto ´s van Belén en Santi met een prachtige achtergrond. Het hoogtepunt van de dag is de beklimming naar de gletsjer. De autobus stopt op een hoogte van 4.800 meter en vandaar moeten wij te voet verder tot op een hoogte van 5.200 meter. Er is een echt wandelpad aangelegd en dat maakt de beklimming toch iets makkelijker. Er is weinig zuurstof op deze hoogte, maar gelukkig verblijven wij al verschillende weken tussen de 2.000 en 3.000 meter. Aan de gletsjer zijn wij danig onder de indruk en Santi en Belén amuseren zich door enthousiast met sneeuwballen te gooien … 😊 Santiago vertelt dat dit zijn favoriete plekje van de reis is! 😊
Het is al 15:00 wanneer wij terug met de bus vertrekken. De lunch is pas rond 16:30 en omstreeks 18:00 zijn wij terug in Huaraz. Deze keer zonder regen en de bus passeert toevallig aan ons huisje, waar wij uitstappen en dat is dan ook een mooie meevaller. Van het centrum is het toch een 15 á 20 minuten stappen. Ingang Nationaal Park: 30 sol/p.p. (11 sol/kind)
0 Reacties
Laguna LLanganuco De tour naar het meer Llanganuco boeken wij samen met de uitstap naar de ruïnes van Chavin. Na wat onderhandelen betalen wij in totaal voor de 2 uitstappen samen 210 sol. Dit terwijl de initiële vraagprijs 30 á 35 sol/p.p. kost. Toch een besparing van een 17-tal euro (70 sol). Doordat het laagseizoen is en de reisbussen niet vol vertrekken, biedt dat ook wat meer ruimte tot onderhandeling en kunnen wij de concurrentie wat tegen elkaar uitspelen … Wij spreken rond 8u55 af aan het reisagentschap, maar uiteindelijk vertrekken wij pas na 09:30. Wandeldend naar het centrum genieten wij van het mooie uitzicht op de hoogste berg van Peru (Huascaran – 5.760 m). De meeste dagen is die volledig verscholen achter een dik wolkendek of zijn er slechts kleine stukjes zichtbaar. Eerste stopplaats. Een mooi pleintje, waar wij artisanaal gemaakte ijs kunnen proeven en kopen. Wij kopen 2 ijsjes met onder andere de volgende originele smaken: pisco sour, coca-blaadjes en aardbei uit eigen streek. Tweede stopplaats: Campo Santo. Hier bezoeken wij de overblijfselen van een oude stad, die tot tweemaal verwoest is door een “lawine” van de nabijgelegen berg. De eerste maal zorgde bij een onweer een blikseminslag ervoor dat modder en stenen de stad verwoeste. Minder dan tien jaar later was er een aardbeving in Peru. Verschillende steden werden toen vernietigd, maar ook deze stad, doordat de aardbeving opnieuw voor een steenlawine zorgde en alles op zijn weg vernietigde. Voor de lunch stoppen wij in een afgelegen huis-restaurantje, waar de prijzen het dubbele zijn van in de stad. Wij bestellen de menu´s: Pachamanca en de Peruaanse delicatesse “Cuy”. De cuy is een soort “huiscavia” en Belén wil er dan ook niet van eten. Zij zegt later vegetariër te willen worden... :-) Aan de ingang van het Nationaal Park hebben wij geluk. Via mijn “lerarenkaart” krijgen wij het tarief voor de Peruaanse bezoekers (11 sol/volwassene i.p.v. 30 sol/volwassene). In het Nationaal ¨Park bezoeken wij het prachtige meer “Laguna Llanganuco”. Wij zijn op een hoogte van een 3.800 meter en het is er behoorlijk fris. Dit is het verste punt van de reis. Op terugweg bezoeken wij opnieuw een pleintje, waar wij deze keer de artisanaal gemaakte “manjar blanca” (dulce de leche) kunnen proeven en uiteraard ook kopen. De laatste stopplaats is een souvenirwinkeltje, waar de pottenbakker een demonstratie geeft. Rond zeven uur komen wij aan in de regen in Huaraz. Wij overtuigen de buschauffeur om ons aan ons huisje af te zetten. Artisanaal ijsje met 3 smaken: 4 sol (1 euro)
Ingang Campo Santo: 5 sol/p.p. (kinderen 3 sol/p.p.) Ingang Nationaal Park: 11 sol/p.p. (kinderen 5 sol/p.p.). Normaal 30 sol/volwassene Potje manjar blanca: 8 sol Van ons huisje wandelen wij via de “Plazuela Belén” naar de het centrale plein “Plaza de Armas” van Huaraz. Aan de “kerk Belén” kopen wij voor 1 sol (0,25 euro) lekkere, zoete en verse ananasschijven. Bij de aardbeving van “mei 1970” werd bijna de ganse stad verwoest en op de “Plaza de Armas” is de nieuwe kathedraal nog steeds in opbouw. Twee autochtone vrouwen in traditionele klederdracht leiden er twee fleurig versierde lama´s rond. Zij (de lama´s! 😊) dragen zelfs een zonnebril. In ruil voor een kleine fooi mogen Santiago en Belén even voor de foto poseren … 😉 Eén van de weinige dagen, dat het niet bewolkt is, hebben wij een prachtig zicht op de hoogste en met sneeuw bedekte berg van Peru “Huascaran” (5.760 m). Op enkele blokken van de “Plaza de Armas” is de overdekte markt. Wij kopen er aardbeien, appels en brood. Voor Santi kopen wij een zakje knikkers en Belén krijgt er een speelgoeddoosje van “Lele Friends”, de goedkope namaakversie van “Lego Friends”. Het regent opnieuw in de namiddag en taxi brengt ons voor 5 sol terug naar ons huisje. Huisje van Eifilin (prolongacion de Luzuriaga y calle Girasoles, 4 blokken voorbij het ziekenhuis) Dit keer geen appartement, maar een echt huisje en met zelfs een klein tuintje. Er is een slaapkamer en dan een soort slaapkamer-living met bed en zetel. Daarnaast is er ook een klein keukentje met tafeltje. Uiteraard ook een badkamer. Het water wordt verwarmd via zonnepanelen. De eerste dag hebben wij wat problemen met de wifi, maar Eifilin neemt contact op met de internetprovider en daarna is het opgelost. Tegenover het huisje is een kleine huis/winkeltje, waar we goedkoop groenten, fruit, melk en koffie kopen. Verderop in de hoofdstraat (Luzuriaga) kopen wij brood en zijn er meerdere van die kleine huis/winkeltjes voor kleine inkopen. Daarnaast zijn er op wandelafstand in het centrum verschillende kleinere supermarkten. Huisje: 160 sol/nacht Taxi naar centrum: 4 à 5 sol (1 euro) Van Huaraz naar Lima
Taxi naar terminal Cruz del Sur: 4 sol (5 minuten) Via Cruz del Sur: 60 sol/p.p. (luxebus; 3 brede zetels per rij i.p.v. 4; elke zetel eigen TV-tje, snack, stewardess, WC – 8 uur) Taxi terminal Javier Prado naar Appartement (Santa Magdalena): 18 sol (30 minuten) |