Elke eerste zaterdag van de maand is er in het Parque Bolivar een artisanale markt. Naar deze dag keken wij uit om nog wat Colombiaanse souvenirs te kopen en naar België te sturen. Wij kopen steentjes, armbandjes, portemonneetjes, een handtas, een knuffel, oorbelletjes, spinnetjes, een hondje, … Er zijn een beperkt aantal buitenlandse toeristen, de meerderheid van kijk- en kooplustigen zijn Colombianen … Een 50 m verderop in de voetgangersstraat is er dagelijks ook een overdekte markt. De prijzen liggen hier een pak hoger dan bij de verkopers op de maandelijkse markt. Op een gewone dag loopt hier al veel politie, maar nu lijkt het erop dat hun aantal nog verdubbeld is. Voor de bezoekers en de standhouders zijn er zelfs mobiele toiletten voorzien Opa is jarig Opa Marcel wordt 72 jaar. Belén en Santiago maken een mooie tekening en wij bellen met elkaar. Dankzij de internet en skype-technologie slagen wij erin vanuit Colombia een ontbijtmand voor de jarige te bestellen ... :-) Naar de film De voorbije weken kregen wij de smaak opnieuw te pakken en wij gaan regelmatig naar de film. De filmzalen zijn hier vaak in een commercieel (shopping) centrum. Dit keer zien wij een leuke (teken)film van “Woody Wood Pecker” (El Pajaro Loco). Santiago en Belén worden verwend met een pot popcorn en een drankje. Mama en papa smullen en drinken mee … 😉 Ticket: 11.000 COP/p.p. Filmzaal: Royal Films bij het Planetarium (metrostation Universidad) Postpakket versturen naar België Voor de tweede maal deze reis versturen wij een postpakket naar huis. De eerste keer was in San Salvador. Wij nemen de tai naar het hoofdkantoor (Correos 4-72, Calle 72). Dit keer ging het inpakken van de doos vrij vlot. De inhoud werd niet gecontroleerd, maar wij moesten wel een vijftal formulieren invullen, waarop wij onder andere de inhoud en de waarde van de goederen moesten vermelden. Dat was uiteindelijk heel tijdrovend. Ook diende ergens op straat nog een kopie van mijn paspoort genomen worden, maar op mijn eenvoudige vraag wilden ze die kopie dan ook wel zelf nemen … De kostprijs voor het pakket werd berekend via een formule en afhankelijk van de “omvang” van de doos en het gewicht. Dit gebeurde per computer en de bediende kon het niet uitleggen … Voor 11 kg + doos: 280.000 COP (geregistreerd verzonden) Taxi naar “Correos 4-72”: 8.000 COP Taxi terug: 10.000 COP Parque Norte – Parque de diversion Het pretpark is niet vergelijkbaar met pretparken in België. Het is hier enorm verouderd en uiteindelijk zijn er maar een beperkt aantal attracties die (een beetje) modern en “cool” zijn … Niettemin zijn er enkele klassiekers waarmee de kindjes zich enorm amuseerden. De favorieten van de kinderen waren vooral de botsauto´s, de reuzeglijbaan en het bootje waarmee wij ons nat plensden bij de steile afdaling.
Van Medellín naar Salento Deze busreis is alvast de meest verschrikkelijke die wij tot nu toe meemaakten… Niet omwille van de veiligheid maar omwille van de ontelbare, scherpe haardspelbochten die heel snel werden genomen en waardoor Belén, Santiago en Analia moesten overgeven. Dat was ook het geval bij enkele andere passagiers en iedereen voelde zich de ganse reis heel ziek … Op de koop toe werd het een busreis van een negental uur, omdat de kortere weg (zes à zeven uur) onderbroken is wegens herstellingen aan een brug. Vanuit Medellín zijn er dagelijks maar enkele bussen die rechtstreeks naar Salento rijden. Een andere optie is een bus tot in Armenia en vandaar zijn er om de haverklap bussen die naar Salento vertrekken. Salento is heel klein en wij wandelen van het busstation naar ons hotel “Ciudad Segorbe”. Taxi naar Terminal Sur: 16.000 COP Bus Medellín – Salento: 47.000 COP/p.p.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. Archieven
Maart 2018
Categorieën |